Volkswagen Golf to dla przeciętnego Polaka auto kultowe, legendarne, wzorzec wszech-cnót w obrębie klasy kompaktowej. Ogromna w tym zasługa pracowników koncernu z Wolfsburga, nie samych jednak inżynierów i projektantów, lecz także specjalistów od marketingu i public relations, którzy umiejętnie wykreowali wizerunek zaprezentowanego w 1974 r.
VW Golfa I generacji, jako następcy legendarnego Volkswagena Garbusa.
Sam Volkswagen Golf, choć nie pozbawiony specyficznego wdzięku i praktycznych zalet, nie był w motoryzacyjnym świecie rewolucją, a jedynie umiejętną syntezą pomysłów, jakie konkurencja w postaci Renault 5, Fiata 127 i 128, zaprezentowała kilka lat wcześniej. Zgodnie z obowiązującymi trendami, których kierunek wytyczał wówczas kryzys paliwowy, Golf był niewielkim, aczkolwiek na tyle przestronnym samochodem, że z powodzeniem mógł spełniać rolę auta rodzinnego. Funkcjonalne nadwozie, czy to w wersji 3- czy 5-drzwiowej, choć wyszło spod ręki włoskiego mistrza Giugiaro, nie imponowało urodą. Niewątpliwą zaletą małego Volkswagena była duża gama dobrych i mocnych silników ze 112-konnym 1.8 GTI na czele. Nieodkrywczy, lecz nowoczesny pod każdym względem Golf był przeciwieństwem Garbusa – przestarzałego niemal od chwili narodzin, choć bardzo stylowego. Paradoksalnie jednak powtórzył sukces poprzednika, zarówno w Europie, jak i za oceanem, gdzie ustawiały się kolejki po nowy model -Rabbit. Cóż, Golf I generacji był modny.