Tatra

W 1897 r. rozpoczęła się produkcja samochodów w monarchii austro-węgierskiej. W 1896 r. za pośrednictwem fabrykanta tekstylnego Theodora von Liebiega z Reichenberga (dzisiejszego Liberca) koprzywnicka fabryka wagonów — Nesselsdorfer Wagenbaufabrik — kupiła jednocylindrowy pojazd Benza i 2-cylindrowy silnik, na bazie których powstał pierwszy własny samochód tej firmy typu Präsident. Silnik Benza płaski, 2-cylindrowy o pojemności skokowej 2,75 I, rozwijał moc stała 5,2 kW (7 KM), przy 600 obr/min. Samochód Präsident odbyt w 1898 r. podróż z Koprzywnicy na Morawach (dawna nazwa — Nesselsdorf) do Wiednia, gdzie byt wystawiony, z przeciętną prędkością 22,6 km/h. Od tego czasu zaczęta się w Koprzywnicy era produkcji samochodów. Pojawiły się dalsze modele, jak na przykład: Vicepräsident, Wien, Meteor, Aufhof, Spitzbub i podobne.

Jednocześnie osiągnięto pierwsze sukcesy sportowe. Baron Liebieg zwyciężył w 1899 r. na torze wyścigowym w Wiedniu, w rok później zwyciężył w Nicei w trudnym wyścigu górskim.

W 1914 r. firma wyposażyła swoje samochody w hamulce na wszystkie koła, co przed pierwsza wojną światową było czymś niezwykłym.

Po I wojnie światowej wypróbowywano typy U z silnikiem o mocy 48,1 kW (65 KM) i hamulcami na czterech kołach w Tatrach. Po świetnych wynikach uzyskanych w tatrzańskich warunkach samochody firmy Nesselsdorfer Wagenbaufabrik otrzymały nazwę Tatra, a fabrykę przemianowano na Koprivnicka Vozovka. Zbudowano jednocześnie nowy zakład, z którego wyszedł znany typ Tatra 11, z centralną ramą rurową, łamanym mostem tylnym i silnikiem chłodzonym powietrzem o mocy 9 kW (12 KM). Była to koncepcja charakterystyczna dla firmy aż do 1934 r„ kiedy to wyprodukowano ostatni samochód owej marki.

W latach trzydziestych Tatra zdobyła popularność modelem 77 z chłodzonym powietrzem 8-cylindrowym silnikiem i aerodynamiczną karoserią. Silnik ułożony z tyłu pojazdu rozpoczął erę, którą firma kontynuowała typami 87 i 97.