TALBOT 4,5 L – rok 1949
Automobiles Talbot, Suresnes, Francja.
Francuski Talbot był jedną z firm, które do zwiększania mocy swoich silników nie stosowały kompresorów.
Podstawą nowego 4,5 litrowego silnika był sześciocylindrowy, rzędowy silnik, wypróbowany już przed wojną w sportowej wersji Tal bota na wyścigach Grand Prix ACF w 1937 roku (pierwsze trzy miejsca). Silnik o średnicy cylindrów 93 mm i skoku tłoka 110 mm miał pojemność cylindrów 4485 cm3. Konstruktorem był Anthony Lago, były szef firmy Sunbeam. W monolitycznym, sześciocylindrowym bloku znajdowały się dwa dolne wałki krzywkowe, oddzielnie od zaworów ssących i wydechowych. Napęd za pośrednictwem układu kół zębatych przenoszony był z przedniego końca wału korbowego, ułożyskowanego w siedmiu łożyskach ślizgowych. Podwójny zapłon pochodził z dwóch iskrowników. Silnik posiadał dwie pompy paliwowe i dwie chłodnice oleju i osiągał moc 184,0 kW (250 KM) przy 5000 obr/min.
Siła napędowa przenoszona była przez sprzęgło i czterobiegową skrzynię biegów na most tylny. Wał napędowy został przesunięty w prawo od osi wzdłużnej samochodu dzięki zastosowaniu dodatkowej przekładni, także siedzenie kierowcy, a co za tym idzie punkt ciężkości pojazdu, mógł ulec obniżeniu. Sztywny most napędowy zawieszony był na podłużnych, półeliptycznych resorach piórowych. Amortyzacja mostu tylnego stanowiła kombinację tłumików hydraulicznych i ciernych. Na przednim moście koła były zawieszone niezależnie na poprzecznych wahaczach trapezowych, których ramię dolne stanowił poprzeczny resor piórowy. Model z roku 1949 wyposażony był jeszcze w mechaniczne hamulce szczękowe, ale od 1950 roku stosowano wyłącznie hydrauliczne hamulce typu Duplex. Pojazd o ciężarze ogólnym 1120 kg osiągał prędkość maksymalną 270 km/h.
Największe sukcesy na Talbocie osiągnął Louis Chiron, który w 1947 roku zdobył Grand Prix Francji w Lyonie (125,7 km) i Grand Prix Comminges (126,7 km), gdzie drugie i trzecie miejsce zajęły również Tal boty (Cabantous i Chaboud). W 1949 roku Chiron na Talbocie wygrał swój ostatni wyścig Grand Prix. Było to już piąte jego zwycięstwo na torze Grand Prix Francji, tym razem w Reims. Punkty dla Tal bota zdobył również Louis Rossier, zwyciężając w Grand Prix Belgii (155,1 km/h). Talbot pojawił się na pierwszych pozycjach jeszcze z początkiem lat pięćdziesiątych, ale rosnące problemy finansowe uniemożliwiły tej doskonałej francuskiej firmie samochodowej uczestniczenie w wyścigach.