SUNBEAM – rok 1923
Sunbeam Motor Car Co., Ltd, Wolverhampton, Staffs, Wielka Brytania.
Jeszcze w 1922 roku weszła wżycie nowa, tzw. dwu litrowa formuła, ograniczająca pojemność silników do 2000 cm3. Handicap niewielkiej pojemności konstruktorzy rozwiązali za pomocą doładowania silników kompresorem. Jednakże „dziecinne choroby” kompresorów sprawiły, że wyposażone w nie Fiaty nie odniosły sukcesu w wyścigach Grand Prix ACF w Tours w 1925 r., natomiast pierwsze, drugie i czwarte miejsce zajęły samochody Sunbeam.
Zwycięskie samochody firmy Sunbeam, przypominające Fiaty pod względem koncepcji, wyposażone były w sześciocylindrowe silniki o średnicy cylindra 67 mm i skoku 94 mm, dzięki czemu osiągały pojemność 1988 cm3. Zastosowanie rozrządu 2 x OHC umożliwiało uzyskanie 5200 obr/min i mocy 75,7 kW (103 KM). Siłę napędową przenosiło na most tylny kilkutarczowe sprzęgło, czterobiegowa skrzynia biegów i wał przegubowy. Sztywne osie były zawieszone na resorach piórowych z amortyzatorami trącymi. Pojazd z klasycznym nadwoziem aerodynamicznym miał masę ok. 750 kg i osiągał maksymalną prędkość 182 km/h.
Zwycięzca, major Henry O Neal de Hane Segrave, był pierwszym zawodnikiem, który wygrał zawody Grand Prix na brytyjskim samochodzie. Pozostałe samochody Sunbeam prowadzili: Albert Divo, znany włoski zawodnik, oraz K. L. Guiness, nazwany królem świec. Henry Segrave osiągnął prędkość średnią 121,277 km/h z czasem 6:35:19,6. Zwycięstwo odniósł także w roku następnym w Grand Prix Hiszpanii w San Sebastian, gdzie jako pierwszy zastosował nowy środek bezpieczeństwa – kask ochronny.
W latach następnych w samochodach Sunbeam montowano jednakowe silniki wyposażone już w kompresor typu Roots, tłoczący mieszankę z gaźnika do przewodu ssącego silnika. Dzięki temu zwiększono moc do 104,4 kW (142 KM) przy 6000 obr/min i maksymalną prędkość do 212 km/h. Sunbeamy stały się więc najszybszymi samochodami dwulitrowej formuły. W celu zwiększenia efektywności hamulca nożnego działającego na wszystkie koła zastosowano wspomaganie, tzw. serwo. Drugi hamulec, ręczny, działał tylko na koła tylne.
Kompresorowy Sunbeam zwyciężył we wspomnianym już wyścigu Grand Prix Hiszpanii w 1924 roku. Było to jedyne zwycięstwo brytyjskiego zawodnika jadącego brytyjskim samochodem w Grand Prix aż do roku 1957. Dziś samochód ten jest własnością muzeum lorda Montag w Beaulieu.