SUNBEAM – rok 1912
Sunbeam Motor Car Co., Ltd, Wolverhampton, Staffs, Wielka Brytania.
Po trzyletniej przerwie 25 i 26 czerwca 1912 roku odbyły się znów wyścigi Grand Prix ACF w Dieppe, a w tym samym roku 9 września odbył się również wyścig Grand Prix Francji na torze w Le Mans. W zawodach Grand Prix ACF obowiązywała tzw. wolna formuła, która ograniczała jedynie szerokość całkowitą samochodów do 1750 mm. Po raz pierwszy w wyścigach wzięła udział firma Peugeot, odnosząc sukces w obydwu przypadkach. Powtórzyła go także w roku następnym. Zwycięski Peugeot z obu roczników opisany jest przy prezentacji zawodów z roku 1913.
Sensacją zawodów Grand Prix stały się angielskie samochody Sunbeam, udoskonalane i wypróbowywane na znanym torze wyścigowym Brooklands. Skonstruował je naturalizowany w Anglii Francuz Louis Coatalen, zatrudniony w firmie Sunbeam jako główny konstruktor, manager i zawodnik równocześnie. Trzy zgłoszone samochody Sunbeam były wyposażone w czterocylindrowe silniki o pojemności 2996 cm3, odpowiadały więc także przepisom wyścigów „Coupe de l Auto”, odbywających się równocześnie z Grand Prix i dopuszczających samochody o pojemności poniżej 3 litrów. Silniki ze średnicą cylindra 80 mm i długim skokiem 148,7 mm osiągały moc 53 kW (72 KM) przy 2800 obr/min. Stosowano rozrząd zaworowy SV. Do stalowej ramy było przymocowane aerodynamiczne nadwozie zaostrzone z tyłu. Sztywne mosty zawieszono na półeliptycznych resorach piórowych. Hamulce działały tylko na tylne koła. Samochód osiągał prędkość maksymalną 136 km/h.
Samochody Sunbeam prowadzone przez Rigela, Resta i Medingera zajęły w klasyfikacji ogólnej wyścigu trzecie, czwarte oraz piąte miejsce i równocześnie trzy pierwsze miejsca w „Coupe de l Auto”, przy czym zdobywcą pucharu został Rigel.
Wyścig Grand Prixz 1912 roku był interesujący z kilku powodów. Po raz ostatni pojawiły się tam samochody z łańcuchowym napędem tylnego mostu, po raz pierwszy natomiast uczestniczyły pojazdy z czterozaworowymi silnikami i rozrządem zaworowym 2 x OHC. Do zwycięstwa firmy Peugeot przyczyniły się także szybko wymienialne koła Rudge-Whitworth z metalowymi szprychami, które były wówczas innowacją.