SILVERSTONE (WIELKA BRYTANIA) – rok 1948
Bez prawdziwego toru wyścigowego nie do pomyślenia byłby dalszy rozwój sportu samochodowego w Wielkiej Brytanii. Oprócz tego brak toru odczuwali także producenci samochodów. Dopóki nie było toru w Brooklands, nowe angielskie samochody wypróbowywano w Belgii. Dlatego też brytyjski królewski automobilklub kupił od Ministerstwa Lotnictwa lotnisko zbudowane w czasie wojny w pobliżu Silverstone w hrabstwie Northamptonshire dla szkolenia pilotów. Tor, przystosowany do celów wyścigowych, miał kształt zgiętego trapezu z sześcioma zakrętami nazwanymi: Copse Corner, Becketts Corner, Stowe Corner, Club Corner, Abbey Corner oraz Woodcote Corner. Zarządzanie torem o długości 4,172 km przejął Brytyjski Klub Kierowców Wyścigowych (British Racing Drivers Club). Pierwszym zwycięzcą na tym torze, w 1948 roku, był Luigi Villaresi jadący na Maserati ze średnią prędkością 115,65 km/h.
Oprócz Silverstone po wojnie wybudowano w Wielkiej Brytanii tory wyścigowe w Aintres i w Brands Hatch. Od 1964 roku wyścigi Grand Prix odbywały się na zmianę w Silverstone i Brands Hatch.