RUSSO-BAŁT – rok 1913

Producent: Russko Bałtijskij Wagonnyj Zawód, Ryga, Rosja

Pierwszy rosyjski samochód został zaprezentowany w maju 1896 r. na Wszechrosyjskiej Wystawie Artystyczno-Przemysłowej w Niżnim Nowgorodzie. Był to 2-miejscowy „powóz bez konia”, z 1-cylindrowym silnikiem o mocy 1,1 kW (1,5 KM). Pojazd miał masę 300 kg i rozwijał maksymalną prędkość 20 km/h. Wyprodukowały go dwa zakłady: warsztat budujący powozy P. Frezego i fabryka silników E. Jakowlewa. W tym czasie do Rosji sprowadzano takie zagraniczne samochody, jak: Benz, Adler, Panhard-Levassor, lub produkowano je na licencji — de Dion-Bouton, Daimler Castatt, La Buire i być może dlatego nikt nie interesował się rodzimym samochodem.

W 1908 r. rozpoczęto produkcje samochodów w zakładzie Russo-Bałt w Rydze. Rocznie opuszczało fabrykę 100 do 140 pojazdów. Były to cztery typy samochodów osobowych — model K, z silnikiem o mocy 17,6 kW (24 KM), model E, z silnikiem o mocy 25,7 kW (35 KM), model S, o mocy 29,4 kW (40 KM), oraz najsilniejszy model z silnikiem o mocy 44,1 kW (60 KM), ponadto trzy typy ciężarówek. Zakład budował również specjalne wersje samochodów osobowych. Samochód wyścigowy Russo-Bałtu z 1913 r. osiągał na lotnej wiorście prędkość 128,5 km/h. Znany jest również gąsienicowy Russo-Bałt z 1915 r., produkowany według patentu kierownika garażu carskiego dworu K. Kegresse, specjalnie dla wojska.

W 1912 r. startował na Russo-Bałcie w rajdzie Monte Carlo redaktor czasopisma Awtomobil — Andre Nagel. Start nastąpił w St. Petersburgu, trasa liczyła 3257 km i Nagel około 40 razy ześlizgiwał się z drogi pokrytej śniegiem. Posłużył się on wówczas sensacyjną nowością tzw. „anti deparants”, był to skórzany pas z gwoździami nakładany na opony — czyli pierwsze kolce przeciwślizgowe.