PANHARD & LEVASSOR

Firma Panhard & Levassor przyczyniła się do zbudowania pierwszego francuskiego samochodu w 1891 r. Za powstaniem i historia marki kryje się kilka osób i wydarzeń zasługujących na przypomnienie.

Producent silników Gottlieb Daimler miał w Paryżu swego przedstawiciela Gustawa Sarazina, z którym znał się jeszcze z czasów, kiedy był dyrektorem fabryki silników gazowych Deutz w Kolonii, a Sarazin kierownikiem paryskiej filii zakładu. Sarazin przekazał przed śmiercią prowadzenie spraw handlowych swojej żonie Luizie.

Luiza Sarazin, usiłując kontynuować interesy zmarłego męża, odwiedziła Daimlera w Canstatt, aby zapoznać go ze swoimi planami. Rezultatem wizyty stała się umowa na wyłączne przedstawicielstwo Daimlera we Francji dla pani Sarazin.

W 1889 r. Daimler wysłał swój pojazd Stahlradwagen na światową wystawę do Paryża, organizowaną w stulecie rewolucji francuskiej. Samochód stał się sensacją, a francuskie firmy zaczęły ubiegać się

o uzyskanie patentów i licencji na jego produkcję. Udało się to pani Sarazin, która z kolei zaoferowała wszystkie prawa firmie Panhard & Levassor. Po zakończeniu wystawy paryskiej Emil Levassor i Rene Panhard zaczęli produkować samochody własnej konstrukcji z silnikiem Daimlera. Dopiero po upływie półtora roku w maju 1891 r. stworzyli pierwszy samochód nadający się do produkcji seryjnej..

E. Levassor zdawał sobie sprawę z tego, że trwały sukces handlowy jest uzależniony również od sukcesów sportowych i dlatego brał osobiście udział w wyścigach za kierownicą swoich samochodów. Przebieg wyścigu Paryż — Marsylia — Paryż w 1896r. był dość dramatyczny i zakończył się ciężkim wypadkiem Levassora. W wyścigu zwyciężył jego współpracownik Mayde na samochodzie Panhard & Levassor.

Levassor wiele wysiłków poświęcił udoskonaleniu swoich rozwiązań konstrukcyjnych. Był inicjatorem umieszczenia silnika z przodu pojazdu, twórcą skrzyni biegów z przesuwnymi kołami zębatymi, opracował nowe sprzęgło i chłodnicę. Wprowadził kierownicę i jako pierwszy zaczął używać przy produkcji silników aluminium. Dzięki niemu samochód przestał przypominać swoim wyglądem powóz konny. Wyścigi samochodowe uważał za najlepszy sprawdzian rozwiązań konstrukcyjnych. Zmarł w 1897 r. w następstwie ciężkich obrażeń, jakich doznał podczas wyścigów Paryż — Marsylia — Paryż.

W połowie 1908 r. zmarł jego wspólnik i przyjaciel Rene Panhard. W tym czasie firma stała już na czele francuskiego przemysłu i sportu samochodowego, zbierając sukces za sukcesem. Podczas pierwszych dziesięciu lat swej działalności sportowej odniosła 12 zwycięstw w wyścigach międzynarodowych. W 1908 r. stała się jedną z niewielu firm europejskich, którym amerykańska firma Knight udzieliła licencji na produkcję bezzaworowego silnika suwakowego.

Panhard & Levassor jako najstarsza francuska marka samochodowa utrzymała się do 1965 r., po czym połączyła się z silniejszym partnerem — firmą Citroen.