MERCEDES-BENZ W 125 – rok 1937

Daimler-Benz AG, Stuttgart, Niemcy.

W 1937 roku główne nagrody w wyścigach Grand Prix przypadły znów w udziale firmom Auto Union i Mercedes-Benz. W sezonie tym zaprezentowano nowy model Mercedesa, będący zmodyfikowaną wersją modelu 25, w którym ulepszono przede wszystkim jego właściwości jezdne. Nowy Mercedes, oznaczony numerem 125, otrzymał ośmiocylindrowy silnik M 125 o średnicy cylindra zwiększonej do 94 mm, dzięki czemu osiągnięto pojemność 5660 cm3 i moc 475,5 kW (646 KM) przy 5800 obr/min. W każdym cylindrze znajdowały się dwa zawory ssące i dwa wydechowe, ułożone względem siebie pod kątem 60°. Były one napędzane przez dwa wały krzywkowe. Zmieniono położenie kompresora Roots, ustawiając go pomiędzy gaźnikiem a silnikiem. Mieszankę alkoholu i benzyny sprężano pod ciśnieniem 180 kPa. Skrzynia biegów wraz z mechanizmem różnicowym tworzyła blok w sztywnym moście tylnym typu de Dion. Poślizg kół tylnych na zakrętach był limitowany mechanizmem różnicowym typu ZF, który przekazywał napęd przez poprzeczne wały przegubowe na tylne koła. Koła tylne, większe od przednich, były resorowane przez drążki skrętne. Koła przednie, resorowane sprężynami śrubowymi, zawieszone były niezależnie na wahaczach w układzie trapezowym na ramie rurowej ze stali chromomolibdenowej. Na wszystkich kołach zastosowano nowość – amortyzatory hydrauliczne. Przerobione aerodynamiczne nadwozie zakrywało z przodu także zawieszenie kół. Ciężar całkowity pojazdu wynosił 1107 kg. Przy najwyższym biegu model W 125 osiągał prędkość maksymalną 320 km/h. Był to najlepszy ówczesny samochód wyścigowy. Mercedes-Benz W 125 ze zmienionym nadwoziem i dwunastocylindrowym silnikiem ustanawiał także rekordy szybkości na autostradzie Frankfurt—Darmstadt, kiedy osiągano prędkość 436 km/h.

Mistrzem Europy w 1937 roku został ponownie, po dwóch latach, Rudolf Caracciola, zwyciężając w wyścigach Grand Prix Niemiec na torze Nurburgring (133,2 km/h), we Włoszech w Leghorn (131,3 km/h) i w Czechosłowacji na torze Masaryka (138,4 km/h). Mercedes zajął także pierwsze miejsce w Monaco (Manfred von Brauchitsch, 101,2 km/h), w Szwajcarii w Bernie (158,6 km/h), w Trypolisie (Herman Lang, 216,3 km/h). W latach 1934-1937 samochody marki Mercedes zwyciężyły w 12 z 23 zawodów Grand Prix organizowanych w tym okresie, a dziesięciokrotnie zdobyły drugie i trzecie miejsce. Tym sposobem stały się najlepszymi samochodami wyścigowymi tych czasów.