MERCEDES-BENZ SS – rok 1928

Daimler-Benz AG, Stuttgart, Niemcy.

Sezon 1928 i Grand Prix Europy w Monzie należały do samochodu marki Bugatti. Na wyścigu tym doszło do najtragiczniejszego wypadku w historii zawodów Grand Prix. Otóż włoski kierowca Materassi stracił panowanie nad swym Talbotem, wypadł z toru i wjechał w tłum, powodując śmierć 22 widzów i raniąc wielu. W tym samym roku odbywał się także wyścig Grand Prix Niemiec w Nurburgring.

Po fuzji firm Daimler i Benz w Stuttgarcie powstał w 1926 roku pierwszy samochód sportowy oznaczony jako Mercedes-Benz K. Model ten był podstawą do opracowanych później konstrukcji oznaczonych symbolami S, SS, SSK i SSKL. Typ S, na którym Merz wygrał Grand Prix Niemiec w Nurburgring w 1927 roku, wyposażony był w sześciocylindrowy silnik górnozaworowy o pojemności 6789 cm3 i mocy 88,3 kW (120 KM), ewentualnie 132,5 kW (180 KM) z doładowaniem. W 1928 roku skonstruowano typ SS, który przy niezmienionym skoku tłoka miał zwiększoną średnicę cylindra z 98 mm do 100 mm, dzięki czemu osiągnięto pojemność całkowitą 7065 cm3. Sześciocylindrowy silnik górnozaworowy z kompresorem osiągał moc 147,2 kW (200 KM) przy 3000 obr/min. Podwozie odznaczało się niską ramą ze stalowych kształtowników, sztywnymi mostami i podłużnymi resorami piórowymi. Sprzedawano podwozia z różnymi wersjami nadwozia. Cena podwozia wynosiła 3100 RM. Samochód osiągał prędkość maksymalną 190 km/h. W 1926 roku firmę Daimler-Benz opuścił Ferdinand Porsche, a na dalszy rozwój konstrukcji samochodów decydujący wpływ zyskał doskonały konstruktor Hans Nibel. W tym czasie samochody Mercedes SS były popularne również wśród prywatnych użytkowników. Można więc było zauważyć różne wersje typu SS w wielu wyścigach jako samochody osobowe z czteromiejscowym nadwoziem, jako samochody sportowe, a także jako samochody wyścigowe Grand Prix. Typ SS rozpoczął bardzo efektownie karierę w wyścigach Grand Prix, kiedy po starcie w Nurburgring zajął pierwsze trzy oraz piąte miejsce. Zwycięskiego Mercedesa SS prowadzili Rudolf Caracciola i Christian Werner z prędkością średnią 103,216 km/h. Drugi był Otto Merz, zwycięzca z roku poprzedniego, a trzeci Willy Walb.