LOTUS-CLIMAX – rok 1960
Lotus Cars Ltd, Cheshunt, Herts., Wielka Brytania.
Największym konkurentem samochodów Cooper był w tym czasie inny brytyjski wóz wyścigowy – Lotus. Założycielem i szefem firmy Lotus był szczególnie utalentowany konstruktor Colin Chapman. Jego konstrukcje odznaczały się niezwykłą lekkością i oryginalnym sposobem rozwiązania podwozia.
W 1960 roku Chapman przygotował nowy model samochodu formuły 1 z silnikiem umieszczonym z tyłu. Do napędu wykorzystano silnik Climax, zastosowany także przez firmę Cooper. Na uwagę zasługuje konstrukcja ramy podwozia zespawanej z cienkościennych rur, dzięki czemu masę pojazdu obniżono do 370 kg. Dążenie Chapmana do minimalizacji ciężaru samochodu prowadziło do odważnych, ekstrawaganckich konstrukcji, które oceniano jako mało bezpieczne, a sam autor tych rozwiązań przeznaczał je tylko na jeden wyścig. Przykładem jest zawieszenie tylnych kół z roku 1960, w którym poprzeczne ramię górne tworzył wał napędowy, co w przypadku jego pęknięcia oznaczało utratę koła. Przegub krzyżakowy wału napędowego przenosił bowiem oprócz momentu napędowego także siły boczne. Siły wzdłużne przenosiły się na podwozie z wahaczy za pośrednictwem dwóch skośnych drążków reakcyjnych o profilu rurowym. Elementami zawieszenia kół były resory śrubowe z umieszczonymi wewnątrz amortyzatorami hydraulicznymi. Zapłon, hamulce, przekładnie i opony pochodziły z firm wyspecjalizowanych. Samochód osiągał prędkość maksymalną 270 km/h.
Lotus mógł wygrać Grand Prix Argentyny w 1960 roku, lecz w końcowej fazie zawodów zjechał z toru, co uniemożliwiło mu zajęcie pierwszego miejsca. Dopiero Stirling Moss zwyciężył na Lotusie w Grand Prix Monaco z prędkością średnią 107,9 km/h. Natomiast w Grand Prix Belgii Moss uległ wypadkowi, gdy Lotus stracił koło.
W ostatnich wyścigach sezonu znów dominował Lotus. Moss wygrał Grand Prix USA w Riverside. Nowa konstrukcja z silnikiem umieszczonym z tyłu, niskim i lekkim podwoziem i zawodnikiem w pozycji półleżącej ostatecznie ugruntowała wiodącą pozycję tych samochodów. Pojazdy Lotus stały się wozami wyścigowymi formuły 1, z którymi w przyszłości należało się liczyć.