LANCIA LAMBDA 214 – rok 1923

Producent: Fabbrica Automobili Lancia & Cia., Turyn, Włochy.

Mistrzowskim dziełem Vincenza Lancii był typ Lancia Lambda, który dzięki swej awangardowej konstrukcji stał się jednym z najbardziej godnych uwagi samochodów tej marki.

Prototypy zostały zbudowane w 1921 r., a w 1922 r. wystawiono je po raz pierwszy na Salonie Samochodowym w Paryżu, produkcję rozpoczęto w 1922 r., po czym w dziewięciu kolejnych seriach wypuszczano ten model do 1931 r.

W pierwszej serii zastosowano silnik o średnicy cylindrów 75 mm, ze skokiem tłoka 120 mm, co dawało pojemność skokową 2120 cm3. Silnik, którego 4 cylindry zwierały mały kąt 13°, był nadzwyczaj ciekawym elementem konstrukcyjnym samochodu. Cylindry zostały tu ustawione na przemian, tak aby długość konstrukcyjna silnika była jak najmniejsza. W 1926 r. siódma seria Lambdy otrzymała większy silnik o pojemności skokowej 2370 cm3. Moc maksymalna wzrosła z pierwotnych 36 kW (49 KM) do 43,4 kW (59 KM). Silniki serii 8 i 9 zostały w 1928 r. powiększone do pojemności skokowej 2570 cm3 i rozwijały moc 50,7 kW (69 KM) przy 3500 obr/min. Zawory poruszał wałek rozrządu umieszczony w głowicy cylindrów.

Używane wówczas powszechnie podwozie z kratownicowych profilowanych belek Lancia zastąpił ramą tłoczoną z blachy, kratownicowej konstrukcji, osiągając dzięki temu obniżenie masy samochodu do 780 kg. Dalszym ciekawym rozwiązaniem konstrukcyjnym było niezależne zawieszenie kół przednich z pionowymi sprężynami śrubowymi w zamkniętej obudowie, w kombinacji z hydraulicznymi amortyzatorami teleskopowymi. Sztywny most tylny był resorowany wzdłużnymi resorami piórowymi i amortyzowany ciernymi amortyzatorami. Z nadzwyczaj dużym rozstawem osi — 3100 mm, powiększonym wkrótce do 3420 mm, sprawiała Lambda niekonwencjonalne wrażenie, gwarantując jednocześnie wspaniałe własności jezdne. Mechaniczne hamulce na 4 koła miały wielkie bębny hamulcowe z chłodzeniem żeberkowym, a dzięki małej masie własnej pojazdu miały doskonałe własności hamujące. Hamulec ręczny działał na koła tylne. Pierwsza seria osiągała prędkość maksymalną 115 km/h, ostatnia — już 125 km/h.

Od roku 1923 do 1931 wyprodukowano ogółem 12 530 sztuk Lambdy nie różniących się prawie zupełnie od siebie. Wszystkie miały prawie pięciometrowej długości nadwozie, typowy kształt chłodnicy i dwa koła zapasowe.