Funkcja akumulatora w samochodzie.
W skład instalacji elektrycznej samochodów z silnikami spalinowymi wchodzą dwa źródła prądu elektrycznego: akumulator i prądnica. Jeżeli instalacje są sprawne, to źródła te pełnią funkcje przemiennie, tzn. nie dostarczają równocześnie energii do obwodów elektrycznych. Gdy silnik nie jest włączony lub prędkość obrotowa wału korbowego jest zbyt mała, aby nastąpiło wzbudzanie prądnicy, akumulator dostarcza energię elektryczną wszystkim włączonym do obwodu odbiornikom. W chwili rozruchu silnika jest pobierany prąd niezbędny do zasilania rozrusznika oraz tej części obwodu elektrycznego, w której powstaje wysokie napięcie (układ zapłonu) konieczne do wytworzenia iskry na świecach. Kiedy silnik rozpocznie pracę, ale kierowca nie zaczyna jeszcze jazdy, prędkość obrotowa wału korbowego silnika jest zazwyczaj za mała, aby funkcję źródła prądu przejęła na siebie prądnica, zwłaszcza prądu stałego (komutatorowa). Gdy w samochodzie jest zamontowana prądnica prądu przemiennego (alternator), to stosunkowo mała prędkość obrotowa biegu jałowego silnika wystarcza, aby dostarczyła ona do instalacji elektrycznej energię wystarczającą przynajmniej do zasilenia układu zapłonu. Kiedy akumulator przestaje pełnić rolę źródła prądu, staje się jego odbiornikiem, tzn. zaczyna być ładowany prądem wytworzonym przez prądnicę.
W instalacji, w której znajduje się prądnica komutatorowa, przejęcie przez nią funkcji źródła prądu następuje praktycznie w chwili, gdy pojazd rozpoczyna jazdę (zwiększa się prędkość obrotowa wału korbowego silnika). Kierowca jest na bieżąco informowany o charakterze pracy akumulatora (źródło — odbiornik), gdyż na tablicy rozdzielczej każdego samochodu jest zamontowany wskaźnik ładowania akumulatora (najczęściej czerwona lampka kontrolno—sygnalizacyjna). Jej świecenie wskazuje, iż energia do zasilania obwodów elektrycznych pojazdu jest pobierana z akumulatora. Gdy zgaśnie, oznacza to, że akumulator zaczyna być ładowany.