FORD A – rok 1927

Producent: Ford Motor Co., Dearborn, Michigan, USA.

Wiosną 1927 r. wszystkim automobilistom świata zaparta dech wiadomość, że zakłady samochodowe Forda zaprzestały produkcji we wszystkich swoich fabrykach. Najbardziej udany Ford — model T, nazywany „Blaszaną Elżbietką”, zniknął na zawsze. Henry Ford budując model T, miał zamiar stworzyć samochód, który się nigdy nie zestarzeje i który w każdej chwili można odmłodzić i zmodernizować przy pomocy części zapasowych. Po 19 latach istnienia model T musiał zejść z programu produkcji. Przyczyniły się do tego w dużym stopniu kobiety nie chciały bowiem uruchamiać nadal silnika za pomocą ręcznej korby — głównym jednakże powodem stała się przestarzała koncepcja modelu. Ford zamknął fabrykę, by po półrocznej przerwie spróbować znowu szczęścia. Aby mógł pod koniec 1927 r. przedstawić nowy model A, trzeba było w jego zakładach przerobić lub wymienić 4500 maszyn jednooperacyjnych.

Nowy samochód miał rzędowy silnik 4-cylindrowy z rozrządem dolnozaworowym. Silnik o pojemności 3285 cm3 rozwijał moc 29,6 kW (40 KM) przy 2000 obr/min. Napęd na most tylny przenosiło sprzęgło tarczowe i 3-stopniowa skrzynia biegów. Klasyczne podwozie ze sztywnymi mostami było resorowane poprzecznymi resorami półelip-tycznymi. Szprychowe koła miały hamulce mechaniczne. Limuzyna o masie 1075 kg rozwijała prędkość maksymalną 100 km/h. Nowy model, produkowany według starej wypróbowanej fordowskiej metody — 4000 sztuk w pierwszym roku, 800 000 sztuk w drugim roku i wreszcie 1,8 miliona rocznie.

Ford nie zapomniał także o eksporcie. Aby uniknąć płacenia wysokich opłat celnych zbudował fabryki w Anglii i w Niemczech. W 1 930 r. w Kolonii nad Renem wzniesiono fundamenty najbardziej nowoczesnej fabryki samochodów w Europie. Specjalnie dla Europy skonstruowano mały, 2-litrowy model o mocy 20,6 kW (28 KM) przy 2200 obr/min. Wraz z obniżeniem mocy nowego modelu, obniżył Ford również cenę, 2-miejscowa limuzyna o takiej samej mocy silnika jak jej amerykański sobowtór kosztowała 3745 marek.