FERRARI 158 – rok 1964

Societa Esercizie Fabriche Automobili e Corse Ferrari Maranello, Modena, Włochy.

Rok 1964 był pomyślny dla firmy Ferrari. Jej samochody zwyciężyły w mistrzostwach świata producentów, a siedmiokrotny motocyklowy mistrz świata – John Surtees – zdobył na Ferrari 158 mistrzostwo świata w wyścigach samochodowych.

Zwycięski Ferrari 158 niczym nie przypominał już wypróbowanego modelu 156 z początku lat sześćdziesiątych. W nowym samochodzie wykorzystano ośmiocylindrowy silnik widlasty z cylindrami ułożonymi pod kątem 90°. Cylindry miały średnicę 67 mm i skok tłoka 52,8 mm, co dawało pojemność 1487 cm3. Ze stosunkiem sprężania 10,5: 1 silnik osiągał moc 154,6 kW (210 KM) przy 11 000 obr/min. Gaźniki zastąpiono wtryskiem paliwa. Pompa wtryskowa systemu Bosch, umieszczona pomiędzy cylindrami, była napędzana przezwał krzywkowy za pośrednictwem pasa zębatego. Firma Bosch dostarczyła także tranzystorowy zapłon. Silnik spełniał także rolę części nośnej pojazdu. Suche sprzęgło wielotarczowe znajdowało się tuż za silnikiem, a skrzynię biegów umieszczono za mostem tylnym. Samochód zaopatrzono w pięciobiegową skrzynię biegów, ale można było zamiennie stosować także skrzynie sześcio- lub siedmiobiegowe.

Niskie nadwozie, rozwiązane jako konstrukcja samonośna, było znitowane z lekkich blach aluminiowych. Zawodnik kierował, po raz pierwszy w modelu Ferrari, w pozycji prawie leżącej. Koła, odlane z elektronu, były zawieszone niezależnie na poprzecznych wahaczach. Resory śrubowe ze ws półśrodkowymi amortyzatorami ukryto pod nadwoziem, podobnie jak zbiorniki paliwa po obu stronach kierowcy. Niektóre elementy nadwozia i zbiorniki paliwa wykonano z tworzyw sztucznych. Opony Dunlop Racing o szerokości 7 cali zapewniały dobre własności jezdne. Firma Dunlop dostarczyła także hamulców tarczowych z pustymi tarczami zaopatrzonymi w kanały chłodzące umieszczonymi obok mechanizmu różnicowego. Samochód miał masę 470 kg i osiągał prędkość maksymalną 285 km/h.

W sezonie 1964 na Ferrari 158 jeździł John Surtees, a od czasu do czasu także Lorenzo Bandini i Ricardo Rodriguez. Surtees wygrał wyścig Grand Prix Niirburgring (155,3 km/h) i Grand Prix Włoch w Monzie (205,9 km/h). Zajął ponadto drugie miejsce w Zandvoort, w Watkins Glenn i w Meksyku. Bandini na Ferrari 158 z sześciocylindrowym silnikiem Dino 156 wygrał Grand Prix Austrii w Zeltweg.