FERRARI 125 – rok 1949

Auto Costruzione Ferrari, Modena, Włochy

Enzo Ferrari – wybitna postać wyścigów Grand Prix — debiutował w 1946 roku, prezentując swój pierwszy dwunastocylindrowy silnik przeznaczony dla samochodów osobowych GT. Silnik miał pojemność 1497 cm3 (∅ 55 x 52,5 mm) i osiągał moc 53 kW (72 KM) przy 5400 obr/min. W wersji sportowej moc zwiększono do 87 kW (118 KM) przy 7000 obr/min. Silnik ten wyposażony w kompresory wykorzystany był później w modelu samochodu wyścigowego skonstruowanego przez inż. Gioacchino Colombo.

Silnik składał się z dwóch bloków odlanych z elektronu, w których znajdowały się mokre tuleje cylindrowe. Wał korbowy osadzony był w siedmiu łożyskach. W głowicach cylindrów znajdowały się po dwa wały krzywkowe sterujące zaworami ssącymi i wydechowymi. Zamykanie zaworów zapewniały dwie sprężyny agrafkowe. Silnik wyposażony był w dwa kompresory ustawione szeregowo, umieszczone pomiędzy potrójnym gaźnikiem opadowym typu Weber a cylindrami. Moment napędowy przenosiło suche sprzęgło wielotarczowe i pięcio-biegowa skrzynia biegów z piątym, tzw. nadbiegiem. Silnik ułożony był w odpowiednio ukształtowanej ramie zespawanej z ruro przekroju owalnym.

Na moście przednim koła były zawieszone niezależnie na poprzecznych wahaczach trapezowych, których dolne ramiona tworzył poprzeczny resor piórowy. Tylne półosie wahliwe z wzdłużnymi ramionami reakcyjnymi były uresorowane poprzecznym resorem piórowym z możliwością nastawienia odchylenia przy pomocy cięgien. Hamulce bębnowe na wszystkich kołach sterowane były hydraulicznie. Zbiornik, umieszczony za kierowcą, zawierał 170 I paliwa. Silnik samochodu formułowego z dwoma kompresorami dysponował ogromną mocą 220,8 kW (300 KM) i osiągał prędkość maksymalną do 300 km/h, dzięki czemu pojazd ten stał się najszybszym samochodem wyścigów Grand Prix w 1949 roku.

Ferrari 125 stał się równocześnie najlepszym samochodem sezonu, wygrywając cztery wyścigi Grand Prix. Alberto Ascari zwyciężył w Grand Prix Szwajcarii w Bernie (145,2 km/h) i w Grand Prix Europy w Monzie (168,1 km/h), Luigi Villoresi w Grand Prix Holandii w Zandvoort (123,4 km/h) a w ostatnim wyścigu Grand Prix Czechosłowacji w Brnie zwyciężył Anglik Peter Whitehead z prędkością średnią 126,7 km/h.