Citroeny słyną z dopracowanych, komfortowych zawieszeń kół. Saxo nie odbiega od tej reguły. Obie osie wyposażono w niezależne układy prowadzenia kół. Z przodu zastosowano kolumny typu McPhersona z trójkątnymi wahaczami dolnymi i stabilizatorem. W zawieszeniu tylnym znalazły się wahacze wleczone, drążki skrętne, poziomo ustawione amortyzatory i stabilizator. Nawet podczas szybko pokonywanych ciasnych zakrętów nie występują nadmierne przechyły, tłumienie nierówności dróg jest dostateczne, a wpływ obciążenia na skuteczność działania zawieszenia niezauważalny.
W Saxo zastosowano mechanizm wspomagania układu kierowniczego Hydroperfect. Hydrauliczna pompa układu odłączona jest od silnika samochodu i napędzana zblokowanym z nią silnikiem elektrycznym.
Dzięki temu zmniejszono obciążenie jednostki napędowej, a układ wspomagania może działać z pełną intensywnością już po przekręceniu kluczyka w stacyjce. Wydajność układu wspomagającego jest bardzo duża, stała i niezależna od prędkości samochodu, co sprawia, że kierowanie niewielkim Saxo jest łatwe, a manewrowanie na parkingu, nawet z nieutwardzoną nawierzchnią żadnemu kierowcy nie sprawi kłopotu. Bardzo lekko pracujący układ kierowniczy ma też swoje wady, które zauważa się przy szybkiej jeździe – zbyt łatwe poruszanie kierownicą może powodować niezamierzone lub zbyt gwałtowne skręty auta. Trzeba o tym pamiętać i przyzwyczaić się do takiej pracy systemu wspomagania układu kierowniczego.
Napędzający testowany Saxo VTS benzynowy silnik o pojemności 1361 cm3 poddano modernizacji, mającej na celu przystosowanie go do spełniania przyszłych norm emisji toksycznych składników spalin. Modernizacja objęła: zmianę kształtu komór spalania (pojemność silnika zmniejszyła się po tym zabiegu o 29 cm3), sposób ułożyskowania dźwigienek zaworowych, zacieśnienie selekcji sprężyn zaworowych, zmiany pasowania w węźle tłokcylinder itd. W efekcie, oprócz zmniejszenia wydzielania trujących składników spalin, obniżenia zużycia paliwa i obniżenia tarcia własnego, zmodernizowany silnik uzyskał znacznie niższy poziom hałasu i drgań. Ocena osiągów trakcyjnych samochodu z tym silnikiem wypada pozytywnie. Saxo VTS ma dobrą dynamikę, przejawiającą się możliwością uzyskania prędkości 100 km/h już po 12,2 s, pokonywaniem wzniesień bez konieczności zmiany przełożeń i łatwością wyprzedzania, nawet w szybkim ruchu na autostradach. Trzeba przy tym zaznaczyć, że obciążenie samochodu w niczym nie ogranicza jego walorów trakcyjnych i nie wpływa znacząco na zużycie paliwa. Mimo dobrej dynamiki Saxo VTS nie jest paliwożernym smokiem. Styl jazdy w znacznym stopniu decyduje o zużyciu paliwa w mieście. Mocno naciskając pedał przyspieszania, można przekroczyć 10 dm3 na 100 km, a umiejętnie posługując się „krótko” zestopniowaną skrzynią biegów i utrzymując prędkość obrotową silnika poniżej obrotów maksymalnego momentu, na przejechanie 100 km w gęstym ruchu potrzebujemy 6,7 dm3 benzyny. Można przyjąć, że w ruchu miejskim samochód zużywa średnio ok. 8 dm3 paliwa na 100 km. Na szosie dysproporcje między jazdą ofensywną, a spokojną są mniejsze -8,7-6,5dm3/100 km.