BUGATTI 41 ROYALE – rok 1931

Producent: Automobiles Ettore Bugatti, Molsheim, Francja.

Konstruktor tego „królewskiego” samochodu, Ettore Bugatti, od dawna nosił się z myślą stworzenia dużego, szybkiego, cichego, o dużej mocy, luksusowego modelu o eleganckiej linii i mechanice. Wierzył, że jest w stanie stworzyć takie cudowne dzieło. Dzięki sukcesom odnoszonym w wyścigach, jego sytuacja ekonomiczna była tak dobra, że umożliwiła mu realizację owego zamiaru. Ostatnim bodźcem ku temu stała się ponoć uwaga pewnej Angielki, która stwierdziła, że wprawdzie Bugatti konstruuje najszybsze samochody, ale najlepszy samochód można mieć tylko od Rolls-Royce’a.

Początkowo Bugatti planował produkcję około 25 samochodów Royale z silnikiem o pojemności skokowej 15 litrów. Z różnych przyczyn wypuścił ich tylko 7. Prototyp modelu, nad którym pracował 4 lata, pojawił się w 1928 r. Samochód o pojemności silnika 14726 cm3 i rozstawie osi 4,57 m stał się niespodzianka roku.

Kolejne modele miały pojemność silnika obniżoną do 12763 cm3, a rozstaw osi skrócony do 4,3 m.

Silnik 8-cylindrowy powstał na bazie 16-cylindrowego silnika lotniczego typu Bugatti z okresu I wojny światowej. Posiadał prawie 1,5 m długości i masę własną 380 kg. Sam wał korbowy ważył 137,5 kg. Górnozaworowy silnik z rozrządem OHC rozwijał moc 220 kW (300 KM) przy 1700 obr/min. Pierwszy bieg służył tylko do ruszania i pokonywania najbardziej stromych wzniesień. Drugi dzięki nadzwyczajnej elastyczności silnika można było użyć z szybkości zerowej do 1 50 km/h. Maksymalna prędkość wahała się w zależności od rodzaju nadwozia około 200 km/h.

Trudno sobie zaiste wyobrazić ten samochód osobowy, długości prawie 6,5 m, którego maska mierzy 2 m, a opony mają średnicę 970 mm. Takiego rozstawu osi — 4310 mm nie miał jak dotąd żaden inny samochód. Na szczególną uwagę zasługiwała oś przednia, sporządzona z jednego kawałka nierdzewnej, wydrążonej stali. Na jej końcach były wsunięte i zaklinowane resory piórowe.

Z sześciu zachowanych do dzisiaj samochodów Royale, dwa znajdują się we Francji, pozostałe cztery w Ameryce.