BRM V-16 – rok 1949

British Racing Motors, Lincolnshire, Bourne, Wielka Brytania.

W 1946 roku, z inicjatywy Raymonda Maysa i Pierre’a Berthona powstała spółka, mająca na celu skonstruowanie własnego, brytyjskiego samochodu formuły 1. Organizacja British Racing Motors, (w skrócie BRM) pozyskała dla swego pomysłu niemal 160 brytyjskich producentów samochodów i wyposażenia do nich. Efektem był prototyp przedstawiony publicznie po raz pierwszy w grudniu 1949 roku. Konstruktor Berthon wyposażył nowy automobil BRM w szesnastocylindrowy silnik z kompresorem, co było dość niezwykłe z uwagi na pojemność silnika wynoszącą 1496 cm3. Widlasty silnik miał w ten sposób pojemność cylindrów wynoszącą tylko 93,5 cm3. Proporcjonalnie do tego zostały zmniejszone również wszystkie elementy rotujące i drgające, pozwalając tym samym przestawić silnik na 10 000 obr/min. Cylindry o średnicy 49,53 mm i skoku tłoka 47,8 mm rozmieszczone były w czterech blokach z rozwarciem 135°. Dwa górne wałki rozrządu wymagały czterech wałów krzywkowych. Planowany pierwotnie wtrysk benzyny został zastąpiony przez dwa horyzontalne gaźniki SU. Dwustopniowy kompresor odśrodkowy Rolls-Royce napełniał cylindry pod ciśnieniem 400 kPa i umożliwiał osiągnięcie przy stopniu sprężania 7,5 : 1 mocy silnika 294,4 kW (400 KM) przy 10 000 obr/min. W rok później wartość ta wynosiła już 316,5 kW (430 KM) przy 11 000 obr/min. Jednakże dało się to wykorzystać tylko w wąskim przedziale obrotów.

Pojazd miał sprzęgło płytkowe, napędzane przez przekładnię zmniejszającą obroty silnika do połowy, oraz pięciobiegową skrzynię biegów zblokowaną z mechanizmem różnicowym. Przednie koła były niezależnie zawieszone na podłużnych wahaczach typu Porsche, most tylny był sztywny, typu de Dion. Koła po raz pierwszy były uresorowane na hydropneumatycznych resorach typu Lockheed pełniących zarazem funkcję amortyzatorów. Hamulce hydrauliczne były z początku bębnowe, później tarczowe, typu Girling. Rama rurowa podtrzymywała lekkie aluminiowe nadwozie. Samochód osiągał prędkość maksymalną 305 km/h. Pusty pojazd ważył 815 kg, a w wersjach następnych tylko 700 kg.

BRM V-16 pojawił się po raz pierwszy w wyścigu International Trophy w Silverstone w 1950 roku. Niestety, zawodnik Raymond Sommer musiał zrezygnować z uczestnictwa z powodu defektu. Pierwsze zwycięstwo tej wielkiej nadziei brytyjskiego przemysłu samochodowego stało się tego roku udziałem Parnella w wyścigu Woodcote Cup w Goodwood. W 1951 roku na Grand Prix Wielkiej Brytanii samochody BRM zajęły piąte i siódme miejsce.