BRASIER – rok 1905

Société des Automobiles Brasier, Ivry-Port, Francja.

Dzięki zwycięstwu Mercedesa w 1903 roku piąte zawody o puchar Gordon Bennetta odbyły się na terenie Niemiec. Trasę wyznaczono w górach Taunus. Pomimo licznego udziału niemieckich Mercedesów, które startowały także w barwach Austro-Węgier, zwyciężył Leon Thery na francuskim samochodzie Brasier, dzięki czemu puchar znalazł się znów we Francji, która przez to była zobowiązana do zorganizowania szóstych zawodów tego typu. Organizatorzy – po smutnych doświadczeniach z wyścigu Paryż-Madryt – przygotowali tor w Auvergne z największą starannością. Nawierzchnię pokryto specjalną mieszanką bezpyłową, wzdłuż trasy ustawiono bariery, a samochody startowały w pięciominutowych odstępach. Leon Thery również tym razem pokazał doskonałą, równomierną jazdę, która przyniosła mu przydomek „Chronometr” i zwyciężył na trasie długości 549 km w czasie 7:02:42.

Zwycięski samochód Brasier miał czterocylindrowy silnik o średnicy cylindrów 160 mm i skoku tłoka 140 mm. Przy pojemności całkowitej 11 200 cm3 osiągnął moc 70,6 kW (96 KM) przy 1200 obr/min. Dwa cylindry stanowiły jeden odlew, tak że silnik składał się z dwóch bloków z zaworami umieszczonymi po bokach. Maksymalne obroty silnika regulowano regulatorem odśrodkowym. Zapłon mieszanki pochodził z iskrownika. Wentylator wspomagał chłodzenie wodne z wymuszonym obiegiem wody. Nurnikowa pompa olejowa zapewniała smarowanie silnika. Urządzenie to przejęto z silników parowych, w których służyło do kondensacyjnego smarowania cylindrów. W celu ułatwienia ręcznego zapalania jedenastolitrowego silnika zastosowano dekompresator. Siła napędowa była przenoszona przez sprzęgło stożkowe na trzybiegową skrzynię biegów, umieszczoną na ramie w jednej obudowie z mechanizmem różnicowym. Napęd przenosił się dalej na tylne koła poprzez dwa łańcuchy rolkowe. Sztywne osie zawieszone na półeliptycznych resorach były tłumione przez amortyzatory cierne. Jeden z hamulców działał na mechanizm różnicowy, a drugi wprost na tylne koła. Koła przednie miały średnicę nieco mniejszą niż tylne. Wszystkie koła szprychowe były wykonane z drewna. Zbiornik paliwa o pojemności 125 litrów stanowił równocześnie siedzenie dla kierowcy i mechanika. Samochód o masie 950 kg osiągał prędkość około 140 km/h.

W 1905 roku zakończyła się sześcioletnia historia wyścigowo srebrny puchar Gordon Bennetta. Firma Brasier po kilku poważnych sukcesach w zawodach Grand Prix przestała istnieć w 1930 r.