BENZ – rok 1908

Benz & Cie, Rheinische Gasmotorenfabrik AG, Mannheim, Niemcy.

Drugą niemiecką firmą, która wypróbowała swoje samochody w ostrej konkurencji wyścigów Grand Prix, była fabryka Benz z Mannheim. Jej samochody prowadzili w wyścigach Grand Prix ACF w Dieppe w 1908 roku z przyczyn reklamowych francuscy zawodnicy Victor Hemery i Rene Hanriot, którzy zajęli drugie i trzecie miejsce. W zawodach osiągnęli oni prędkość średnią 108,9 i 108,7 km/h.

Model Benz z 1908 roku posiadał czterocylindrowy silnik z rozrządem zaworowym OHV. Przy średnicy 155 mm i skoku tłoka 200 mm osiągnięto pojemność całkowitą 15 100 cm3. W każdym cylindrze umieszczono dwie świece pobierające energię z wysokonapięciowego iskrownika. Silnik osiągał moc 110,3 kW (150 KM) przy 1500 obr/min.

Podwozie ze stalową ramą miało sztywne osie zawieszone na półeliptycznych resorach piórowych. Hamulec ręczny działał bezpośrednio na koła tylne. Hamulec nożny, sterowany za pomocą dwóch niezależnych pedałów, umożliwiał przyhamowanie lewego lub prawego koła łańcuchowego, a przez to zmianę rozkładu sił napędowych i hamujących na tylnych kołach. Siła napędowa była przenoszona z silnika na przekładnię łańcuchową przez sprzęgło i czterobiegową skrzynię biegów. Zbiornik paliwa umieszczono w sposób typowy dla ówczesnych samochodów wyścigowych – za siedzeniami kierowcy i mechanika. Samochód wyposażony był w aż trzy opony zapasowe i osiągał maksymalną prędkość 162 km/h. Nowością na tych wyścigach było urządzenie boksów, gdzie zawodnicy wymieniali m. in. opony.

Nieproporcjonalny wzrost wydatków na rozwój samochodów wyścigowych, różniących się już znacznie od samochodów osobowych, a także brak jednolitych reguł wyścigów spowodowały, że 13 firm, między innymi także Benz, wycofało się z udziału w następnych zawodach Grand Prix.