AUTO UNION A – rok 1934
Auto Union AG, Zschopau, Niemcy.
Na początku lat trzydziestych przemysł samochodowy znalazł się w sytuacji kryzysowej. Niektóre firmy zbankrutowały, inne połączyły się z silniejszymi. Firmy Horch, Wanderer, DKW i Audi utworzyły w 1932 roku koncern Auto Union. Przedstawiciele koncernu poprosili Ferdinanda Porsche, właściciela biura konstrukcyjnego w Stuttgarcie, o zaprojektowanie samochodu wyścigowego. Już w 1933 roku Porsche przedstawił projekt samochodu nazwanego „P-Wagen”, który wyprodukowano w fabryce Horch w Zwickau.
Auto Union AG, Zschopau, Niemcy.
Model, produkowany pod nazwą Auto Union A, wyposażony był w oryginalny szesnastocylindrowy silnik widlasty umieszczony pomiędzy kierowcą a mostem tylnym. Silnik o pojemności 4360 cm3 (∅ 68 x 75 mm) tworzył jeden agregat z mechanizmem różnicowym i pięciobiegową skrzynią biegów, przymocowaną z drugiej strony mostu tylnego. Koncepcję tę przejęły później niemal wszystkie samochody formuły 1. Jeden wał krzywkowy, umieszczony ponad głowicami cylindrów, otwierał 32 zawory. Kompresor Roots sprężał mieszankę z dwóch gaźników typu Solex do ciśnienia 160 kPa i wtłaczał ją do cylindrów. Przy stosunku sprężania 7 : 1 silnik osiągał moc 217,1 kW (295 KM) przy 4500 obr/min. Blok cylindrów oraz głowice odlano z lekkiego stopu. W cylindrach znajdowały się metalowe tzw. mokre tuleje cylindrowe. Wał korbowy typu A, odkuty z jednego kawałka stali chromoniklowej, obracał się w łożyskach ślizgowych z brązu.
Prosta rama z rurek chromo-molibdenowych miała z przodu niezależnie zawieszone koła na podwójnych wahaczach wiecznych. Dolne wahacze wieczne były połączone z poprzecznymi drążkami skrętnymi ułożonymi w poprzek ramy, górne natomiast wyposażono w cierne tłumiki drgań. Tylne koła były zawieszone na półosiach wahliwych z poprzecznym półeliptycznym resorem piórowym. Hydrauliczne hamulce bębnowe chłodzono ukierunkowanym przepływem powietrza. Koła z mocowaniem typu Rudge-Whitworth wyposażono w opony Continental o wymiarach 5,25 x 17 z przodu i 6,50 x 19 z tyłu.
Porsche, pomimo dużego, szesnasto-cylindrowego silnika, spełnił warunek maksymalnej dopuszczalnej masy, osiągając masę spoczynkową 1090 kg. Samochód rozwijał prędkość maksymalną 280 km/h. Najwięcej sukcesów przysporzył Auto Union kierowca Hans Stuck, który w 1934 roku wygrał Grand Prix Niemiec na torze Nurburgring (122,9 km/h), pierwszy wyścig Grand Prix Szwajcarii w Bernie (140,3 km/h), a pierwszym miejscem w Grand Prix Czechosłowacji w Brnie przerwał serię zwycięstw Chirona na torze Masaryka.