ALFA ROMEO P2 – rok 1924

SA Italiana Ing. Nicola Romeo & C., Milano, Włochy.

Nie było chyba wspanialszego wejścia na scenę wyścigów Grand Prix od tego, zaprezentowanego przez włoską firmę Alfa Romeo. Jej samochód zwyciężył w pierwszym wyścigu Grand Prix, w którym brał udział, zajmując w ten sposób pozycję Fiata znikającego wraz z Sunbeamem bezpowrotnie z torów wyścigowych.

Prezentacja nowego modelu oznaczonego symbolem P2 nastąpiła podczas wyścigu Grand Prix Europy we francuskim mieście Lyon. Alfa Romeo przygotowała swoje pierwsze samochody wyścigowe P1 już na Grand Prix Włoch w 1923 roku, lecz po tragicznym wypadku zawodnika Sivocciego jeszcze przed wyścigiem ich start został odwołany. Nowy typ P2 wyposażony był w rzędowy silnik ośmiocylindrowy z doładowaniem. Stalowe, kute tuleje cylindrowe o średnicy 61 mm i skoku 85 mm były rozmieszczone w czterech blokach, po dwa w każdym, a ich pojemność całkowita wynosiła 1987 cm3. Wał korbowy ułożony w łożyskach tocznych miał z przodu zamontowany kompresor Roots tłoczący powietrze do gaźnika. W zależności od ilości gaźników i zastosowanych ulepszeń moc silnika stopniowo zwiększała się do 98,6 kW (134 KM) przy 5200 obr/min (pionowy gaźnik Memini) przez 106,6 kW (145 KM) przy 5500 obr/min (2 x Memini) do 128,7 kW (175 KM) w 1930 roku, kiedy typ P2 po raz ostatni uczestniczył w wyścigu na torze Masaryka w Czechosłowacji. Dwa wały krzywkowe w głowicy cylindrów kierowały ruchem zaworów wydechowych i ssących, ułożonych pod kątem 104°. Do zapłonu mieszanki wykorzystano iskrownik wysokonapięciowy. Suche kilku-tarczowe sprzęgło i czterobiegowa skrzynia biegów znajdowały się wraz z silnikiem w jednym bloku. Mechaniczne hamulce — ręczny i nożny – działały na wszystkie koła. Zbiornik paliwa w ostro zakończonej tylnej części karoserii miał pojemność 145 litrów. Samochód o masie 1020 kg osiągał prędkość maksymalną 217 km/h. Wyprodukowano sześć pojazdów tego typu.

Wiele miejsca zajęłoby wymienienie wszystkich zwycięstw, które były udziałem tego chyba najlepszego samochodu lat dwudziestych w okresie 1924-1930. Pierwszym zwycięzcą był Alberto Ascari na torze w Cremonie we Włoszech. Zdecydowany sukces odniósł także Campari w Lyonie. Ascari nie dojechał wówczas do mety, ale odbił to sobie podczas Grand Prix Włoch w Monzie, gdzie cztery pierwsze miejsca zajęli: Ascari, Wagner, Campari i Minoia. Sezon 1924 upłynął więc pod znakiem Alfa Romeo — nowej marki samochodu.