ALFA ROMEO 6 C 1750 GRAN SPORT – rok 1930

Producent: SA Alfa Romeo, Mediolan, Włochy.

Obok znakomitych samochodów wyścigowych typu P2 do sukcesów marki Alfa-Romeo przyczynili się zawodnicy zasiadający za kierownica tych samochodów, a także zwycięskie pojedynki z samochodami takich renomowanych firm, jak Bugatti, Mercedes-Benz, Maserati, Auto Union, Delage i Talbot.

Vittorio Jano, główny konstruktor Alfy Romeo, inspirując się udanym typem P2, rozpoczął produkcję typowej serii samochodów sportowych o dużych osiągach. Pierwsze 6-cylindrowe silniki z jednym wałkiem rozrządu w głowicy cylindrów miały pojemność 1,5 litra.

Dzięki mocy 44,1 kW (60 KM) przy 4500 obr/min samochody wyposażone w taki silnik osiągały prędkość 120 km/h.

Zasługującym na uwagę modelem owej serii był bezsprzecznie 6-cylindrowy Gran Sport, o pojemności silnika 1752 cm3. Zespół napędowy tego samochodu swoim wspaniałym wykonaniem przewyższał nawet wyszukane mechanizmy Bugattiego. Chłodzony wodą silnik miał cylindry o średnicy 65 mm i skoku tłoka 88 mm, ustawione w jednym rzędzie. Pionowy wałek królewski napędzał dwa wałki rozrządu w głowicy. Ze sprężarką doładowawczą Rootsa silnik rozwijał moc 62 kW (84 KM) przy 4500 obr/min. Napęd przenosiło na sztywny most tylny suche wielotarczowe sprzęgło. Klasyczne podwozie z najlepszych materiałów miało obydwa mosty sztywne resorowane półeliptycznymi resorami piórowymi. Proste, ale eleganckie nadwozie o charakterystycznych, wysoko umieszczonych stopniach było dziełem znanego stylisty Zagato. W potężnej tylnej części nadwozia znajdował się zbiornik na 110 litrów paliwa, dwa akumulatory i wielki bagażnik. Samochód rozwijał prędkość 145 km/h.

Ostatnia seria typu 6 C 1750 Gran Sport miała silnik o mocy 77,2 kW (105 KM), rozwijający prędkość maksymalną do 170 km/h, przy przyspieszeniu z 0 na 100 km w ciągu 10 sekund.

Do 1934 r. wyprodukowano ogółem 320 egzemplarzy słynnego modelu, którym jeździł także sam Enzo Ferrari.